Czesto,barzdzo czesto siadam na lawce badz w parku albo w innym miejscu i pelen nieukrywanej ciekawosci zaczynam obserwowac ludzi.Chyba nikt z was nie wie iz obserwujac mozna bardzo duzo dostrzec.Ludzkie twarze sa jak lustra ktore odbijaja wnetrze czlowieka,jego nastroj,stosunek do otaczajacego go swiata,wreszcie jaki jest dla innych ludzi.Teraz czesto, choc mowia ze maski zastepuja prawdziwe oblicza, przebija sie przez nie tak samo zmeczenie i smutek.Gdzies, choc zadko dostrzec mozna usmiech lecz czy aby jest on tak naprawde prawdziwy?Teraz ludzmi steruja ich emocje?Co jest we wnetrzu kazdego z nas?Jacy jestesmy naprawde?jakbysmy odrzucili te wszystkie moralne,religijne i spoleczne aspekty naszego zycia ktore nami wciaz kieruja ,a pozostali jedynie tacy jacy jestesmy naprawde to jacy bylibysmy?Chyba nikt nie chcialby znac o sobie prawdziwej,prawdy ktora jest niczym ciern w oku.Czy teraz jest tak taka mozliwosc aby choc na chwile zatrzymac sie z tego pedu ,zastanowic nad soba,swoim zyciem,nad tym wszystkim czego sami dokonalismy?Ja choc zycie jeszcze jest przedemna czesto je analizuje,zastanawiam sie czy jest one takie jakie byc powinno ,takie jakie ja bym chcial by bylo!Z dogiej strony jakbys chcial zyc zgonie z wlasnym sumieniem i przekonaniami bedac do bolu szczerym to czy moglbys zyc razem z ludzmi?A tak przybierajac maske odpowiednia do sytuacji satjesz sie jak inni -ludzkim kameleonem.o wielu barwach i wielu twarzach!!